Association Between Omega-3 Fatty Acid Supplementation and Risk of Major Cardiovascular Disease Events

For English Format please click on  the below two Pictures

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬
تداوی با مشتقات دریایی PUFAs یا omega-3 polyunsaturated fatty acid ، برای پیشگیری از عواقب وخیم و عمده بیماری های قلبی وعایی توسط تعدای از تحقیقات “RCTs” تایید و توسط تعدای دیگر رد شده است . هرچند میکانیزم تاثیر اینها تاکنون واضح نشده است ، تاثیرات مثبت  شناخته شده آن بالای نتایج بیماری های قلبی وعایی از سبب توانایی شان در پایین آوردن سطح ترایگلایسراید ، پیشگیری آریتمی های شدید ، یا حتی کاهش التصاق پلاتلیت ها و پایین آوردن فشار خون مورد مداقه بوده است  . همچنان در تمام مطالعات نشان داده شده است که با استفاده omega-3 PUAF ترایگلایسراید سیروم در هردوجنس پایین می شود ، و Insulin resistance, C-reactive protein, tumour necrosis factor α و interleukin 6با استفاده omega-3 PUFA کاهش  یافته و استفاده آن همچنان برعلاوه تاثیرات anti-inflammatory و hypotriglyceridemic باعث افزایش حساسیست به انسولین و arterial elasticity می شود.( برای معلومات بیشتر بالای دو تصویر ذیل کلیک کنید ) 

راهکار “گایدلاین” های جاری که توسط جوامع  موثق طبی –معتبر شناخته شده اند ، توصیه اومیگا-3 و ماهی را به گونه مشتقات دوایی وغذایی برای بیماران بعد از MI سفارش می دهند ، این در حالیست که موسسه توصیه غذا و دوا آمریکا (FDA) تنها توصیه آنها را در مورد بلند بودن مفرط سطوح ترایگلایسراید بمثابه ادویه پایین آورنده ترایگلایسراید و بعضی از موسسات موثق ملی اروپا استفاده از اومیگا-3 را برای اصلاح عوامل خطرات قلبی وعایی سفارش می دهند . این مباحثات تحقیقی از استطبابات متنوع منشاء گرفته اینکه در طبابت قلبی وعایی روزمره برای حفاظت قلبی وعایی استفاده شوند یا نه .! نتایج  تحقیقات systemic reviews  ، metanalyses – RCT ها در مورد به عوض حل  به معضل مباحثات افزوده که همه ی آنها از باعث گزارش دریافت های متغایر می باشد . برای حل این معضل تحقیق همه جانبه روی مدارک Randomized قبلی ، systemic review و metanalysis جدید برای تثبیت دریافت نتایج استفاده بین اومیگا-3 و عواقب بیماری های قلبی وعایی صورت گرفت . نتایج حاکی از آنست که omega-3 PUFAs از نظر آماری چندان نتایج بیماری های قلبی وعایی را نزد نفوس متنوع بیماران متاثر نمی سازد . درین تحقیقات نشان داده شده که استفاده همه جانبه مشتقات omega-3 PUFA توام با کاهش خطرات مرگ و میر ، مرگ های با منشاء قلبی ، مرگ های آنی ، احتشاء مایوکارد یا سکته ها نمی باشد . این تحقیقات استفاده omega-3  را به مثابه مداخله ساختاری در طبابت روزمره و راهکار های که استفاده غذایی omega-3 را سفارش داده  ،  تصدیق نمی کند .
یک سروی همه جانبه دیگر در مورد می افزاید :از دیر مدتی بدین باور بوده ایم که استفاده از ماهی ، omega-3 PUFA ما را از بیماری های قلبی وعایی حفاظت خواهد کرد ، هرچند ، اکثراً ماهی ها حاوی آلودگی های محیطی چون dibenzo-p-dioxins، dibenzofurans (PCDD/Fs)، polychlorinated biphenyls (PCBs) و   methylmercury (MeHg)بوده که تاثیرات سو بالای سیستم قبلی وعایی دارد . قسمی که در فوق تذکار بعمل آمد تاثیرات گوارای افزایش حساسیت به انسولین و ایلاستیستی شرایین با استفاده این مشتقات توسط تاثیرات برعکس که در محتویات ماهی و omega-3 PUFA یعنی معروض شدن به آلودگی های محیطی است ، بی اثر  شده ولی تاثیرات آن بالای وقوع پلاک آتیروسکلروتیک هنوز هم بی ضرر تلقی شده است . این تحقیق دوم نزد ماهیگیران انجام شد .

Fish consumption, omega-3 fatty acids, and environmental contaminants in relation to low-grade inflammation and early atherosclerosis
▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Considerable controversy exists regarding the association of omega-3 polyunsaturated fatty acids (PUFAs) and major cardiovascular end points.
Overall, omega-3 PUFA supplementation was not associated with a lower risk of all-cause mortality, cardiac death, sudden death, myocardial infarction, or stroke based on relative and absolute measures of association.
Fish consumption and omega-3 polyunsaturated fatty acid (PUFA) intake are shown to protect from cardiovascular diseases (CVD). However, most fish contain environmental contaminants such as dibenzo-p-dioxins and dibenzofurans (PCDD/Fs), polychlorinated biphenyls (PCBs), and methylmercury (MeHg) that may have adverse effects on cardiovascular health.
CONCLUSION:
Previously established hypotriglyceridemic and anti-inflammatory effects of omega-3 PUFAs were seen also in this study. The hypothesised favourable effect on insulin sensitivity and arterial elasticity was suggested to be counteracted by high exposure to environmental contaminants but the effect on plaque prevalence appeared not to be harmful.