A DISAPPOINTING DISCOVERY:THE GOOD CHOLESTEROL(HDL) WON’T BE GOOD ANYMORE! یک کشف تکان دهنده : کولسترول ایچ،دی،ال که از دیرینه کولسترول خوب معرفی شده بود دیگر خوب نخواهد بود

این متن به دو زبان دری و انگلیسی نوشته شده است، برای زبان انگلیسی کلید “بیشتر” را کلیک کنید و برای ورود به منبع تحقیق تصویر دوم را کلیک کنید .

THIS ARTICLE IS WRITTEN WITH TWO LANGUAGES “DARI AND ENGLISH” FOR ENGLISH PLEASE CLICK THE “READ MORE” AND FOR RESEARCH REFERENCE LEASE CLICK THE SECOND IMAGE”LANCET”.
========================================================================

“نویسنده : دکتور نبیل “پاکطین 

مفهوم HDL که بمثابه یک کولسترول خوب نه تنها در طبابت که در نزد بیماران هم از دیر مدت معرفی شده است . اجزای کولسترول مثل LDL وHDL از جمله معمولترین بیومارکر های قابل آزمایش کلنیکی است . مطالعات Observational نشان داده است که کولسترول های LDL و HDL تاثیرات مخالف با خطرات MI دارد ، که با کولسترول LDL تناسب مستقیم و با کولسترول HDL تناسب معکوس دارد . از دیر مدت توسط مطالعات همه جانبه Randomized Trial  نشان داده شده است که کولسترول LDL پلازما با خطرات MI  رابطه علتی یا Causally دارد ، ولی مدارک موجود مطالعات randomized trials یا mendelian disease   برای ارتباط علتی کولسترول HDL متناقض است .   اما در سال جاری یکی از  موثق ترین نشریه تحقیقی جهانی Lancet نتایج تحقیقات گسترده و معتبر را که در ابتداء در سطوح جنتیکی و بعداً بالای 12482بیماری MI و 41331  کیس کنترول شده انجام شد ، ابراز میدارد که Polymorphism مرتبط با کولسترول LDL پلازما همراه با خطرات MI است ، درحالیکه این با variant های مرتبط کولسترول HDL پلازما ندارد .

یک polymorphism در جن endothelial lipase و genetic score  چهارده SNPs معمول که تنها کولسترول HDL را بلند می برد توام با کاهش وقوع  MI  نبوده که این خود بیانگر آنست که  برخی از میکانیزم های جنتیک که سویه کولسترول HDL پلازما را بلند می کند خطرات مصاب شدن MI و نتایج متعاقبه آن را کم نمی سازد . پس مداخلات چون تداوی دوایی و شیوه زندگی (lifestyle) که سویه کولسترول HDL را بلند میبرد ، نمی تواند که بخودی خود فواید را بالای وقوع و خطرات MI ایجاد کند . این یک تحقیق بسیار متحیر کننده است که بالای هزاران بیمار صورت گرفته و بیانگر آنست که اشخاص که از نظر جنیتیک سویه کولسترول HDL بلند پلازمایی دارند هیچ نوع فایده ی را از درک پیشگیری بیماری شرایین کرونر نمی برند . این یک مشت محکم  علمی به عقیده محکم علمی  است . درعین زمینه تحقیقات دیگر در چند سال قبل در مورد ادویه Torcetrapib ( یگانه ادویه که باید HDL را بلند می کرد ) موثریت آن را در زمینه پیشگیری بیماری های شرایین کرونر ناکام اعلان کرد ، اما جهان طب نتوانست که آنرا درست تفسیر کند . Torcetrapib به عنوان معجزه میکانیزمی که یکبار در بازار های شایعه مدارک طبی گل کرد در مطالعات Phase III سال 2006 به علت نتایج مرگبار مرتبط با قلبی وعایی و استفاده آن ، وقت تر باعث توقف تحقیقات همه جانبه در مورد شد .  Torcetrapib که به مثابه CETP inhibitor عمل کرده ،  یعنی توسط نهی Cholesterulester Transfer protient  که به گونه نارمل وظیفه انتقال کولسترول از کولسترول HDL را به LDL و VLDL دارد و نهمی این پروسه باعث سویه بلندتر HDL شده و باعث کاهش LDL میشود . تولید این ادویه در ابتدا در سال 1990  صورت گرفت بعداً در سال 1999 توسط بیمار ها استفاده شد و در سال 2004 در مطالعات نهم فاز III به مثابه بلند برنده HDL و کاهش دهنده LDL بدون استفاده توامی ستاتین ها شناخته شد ولی در مطالعات سال 2006  استفاده توامی آن با ستاتین ها ، 60 در صد افزایش مرگ و میر به ملاحظه رسید که باعث توقف قبل از وقت تحقیق و توصیه عدم استفاده آن شد .

این تحقیقات،  مفهوم دیرینه این را که ” بالا بودن سویه HDL پلازما با کاهش خطرات MI  همراه است ” به چالش می کشد . ولی بآنهم باور مندیم که هنوز جامعه اطباء معتقد است که HDL یک مالیکول بهتر برای پیشگیری بیماری شرایین کرونر است . علم همیشه بر بنای فرضیات مان استوار است ، اما حقایق این فرضیات را همواره بسوی دیگر کشانیده است ، به امید سفر مداوم از فرضیات بسوی حقایق .  

Background High plasma HDL cholesterol is associated with reduced risk of myocardial infarction, but whether this association is causal is unclear. Exploiting the fact that genotypes are randomly assigned at meiosis, are independent of non-genetic confounding, and are unmodifi ed by disease processes, mendelian random isation can be used to test the hypothesis that the association of a plasma biomarker with disease is causal.

Some genetic mechanisms that raise plasma HDL cholesterol do not seem to lower risk of myocardial infarction. These data challenge the concept that raising of plasma HDL cholesterol will uniformly translate into reductions in risk of myocardial infarction.In summary, results showed that polymorphisms related to plasma LDL cholesterol were consistently associated with risk of myocardial infarction, whereas this was not the case for variants related to plasma HDL cholesterol. A polymorphism in the endothelial lipase gene and a genetic score of 14 common SNPs that specifi cally raised HDL cholesterol were not associated with myocardial infarction, suggesting that some genetic mechanisms that raise HDL cholesterol do not lower risk of myocardial infarction. Hence, interventions

(lifestyle or pharmacological) that raise plasma HDL cholesterol cannot be assumed ipso facto to lead to a corresponding benefit with respect to risk of myocardial infarction.

“It is  a wonderfully done study where  thousands of patients  who exhibited  genetically high HDL levels , never showed any advantage in terms of CAD prevention.  A stunning blow to a belief.”

“Incidentally ,  few years back  the failure of  drug Torcetrapib  proved the same point  .  (The drug which elevates  HDL  proved useless in preventing CAD  ) but the  medical world failed to interpret it properly.” SAID”DR.VENKAKESAN.MD.”

Torcetrapib acts (as a CETP inhibitor) by inhibiting cholesterylester transfer protein (CETP), which normally transfers cholesterol from HDL cholesterol to very low density or low density lipoproteins (VLDL or LDL). Inhibition of this process results in higher HDL levels (the “good” cholesterol-containing particle) and reduces LDL levels (the “bad” cholesterol). Development of the drug began around 1990; it was first administered in humans in 1999. A 2004 trial (19 subjects, non-randomised) showed that torcetrapib could increase HDL and lower LDL with and without an added statin Nine phase III studies were completed. On December 2, 2006 Pfizer cut off torcetrapib’s phase III trial because of “an imbalance of mortality and cardiovascular events” associated with its use. In the terminated trial, a 60% increase in deaths was observed among patients taking torcetrapib and atorvastatin versus taking atorvastatin alone. Pfizer recommended that all patients stop taking the drug immediately.

“Science is  often what we presume . . . but the fact usually turns out to be some thing  else !  but the journey towards truth  must continue !”SAID”DR.VENKATESAN.”

 

REFERENCES 

1-        The Lancet, Volume 380, Issue 9841, Pages 572 – 580, 11 August 2012

2-        Clark, RW; Sutfin TA, Ruggeri RB, Willauer AT, Sugarman ED, Magnus-Aryitey G, Cosgrove PG, Sand TM, Wester RT, Williams JA, Perlman ME, Bamberger MJ (January 22, 2004). “Raising high-density lipoprotein in humans through inhibition of cholesteryl ester transfer protein: an initial multidose study of torcetrapib”. Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology

3-        Clark, RW; Ruggeri RB, Cunningham D, Bamberger MJ (March 2006). “Description of the torcetrapib series of cholesteryl ester transfer protein inhibitors, including mechanism of action”. Journal of Lipid Research. doi:10.1194/jlr.M500349-JLR200. PMID 16326978. http://www.jlr.org/cgi/content/full/47/3/537.